Partituren (De Standaard 3 december 2008)

Minister van Ondernemen en Vereenvoudigen Van Quickenborne verdedigt (DS 2 december) zijn voornemen om de vergoeding voor het kopiëren van partituren voor onderwijsdoeleinden af te schaffen. Daarbij gebruikt hij een aantal valse, of op zijn minst onvoldragen argumenten.

Wat de kern van dit hele verhaal uitmaakt, is het volgende: de wettelijke uitzondering voor bladmuziek geldt louter 'ter illustratie bij onderwijs'. Met andere woorden, een gedeelte van een partituur mag worden opgenomen in een theoriecursus aan een muziekschool, om bijvoorbeeld aan leerlingen duidelijk te maken hoe een componist harmonisch te werk gaat. In het voornemen van Van Quickenborne zou dan voor dat doel nu ook een volledige partituur mogen worden gebruikt. Maar noch onder de bestaande regeling, noch onder de voorgenomen nieuwe, is het toegestaan vrijelijk partituren te kopiëren om aan de leerlingen uit te delen met het oog op hun instrumentopleiding. Dat zou immers hoe dan ook de drempel van het louter illustratieve gebruik overschrijden. De maatregel van de Minister is dus in die zin een maat voor niets. Hij wordt manifest valselijk voorgesteld als regularisering van een voorheen ontoelaatbare praktijk.

Luc Gulinck is jurist, gespecialiseerd in auteursrecht
Luc Gulinck heeft geen bindingen met Semu